Monday, February 7, 2011

RAHSIA JANJINYA......-1

Dear syar,

Terasa agak berat dugaan yg digalas ini.Adakah kerana dosa-dosa ku.Sesungguhnya Ya Allah aku tak kuat menahan seksaanMu.Ya Allah, Kau tunjukkan hidayah padaku dan kuatkan iman dan semangatku untuk berubah.

Baru masuk keja 2 hari, pagi 6hb Dec 2010 mama call. Masih teringat lagi saat aku melihat jam kat handset pkl 4 pagi. Mama kata, kakak kena relaks sbb Pak An kena Strok. Mula2 terasa mcm mama tipu aku ja... tapi mama bkn bt gila mcm tue.. dia serius. Aku terus ckp yg aku nak balik. Dalam hati kuat kata, aku kena balik. Then, cousin aku yg keja nurse call nak ikut aku balik. so aku kena tggu dia pkl 8 baru bertolak dari KL.

Kali nie aku drive sdri, supaya tak nyesal lagi. Sampai sana, aku tak sanggup nak masuk tgk. Aku sayang gila kat Pak An.. aku tak sanggup nak tgk dia sakit. Bila Depa pindahkan dia kat Ward baru aku tgk.. Ya Allah, aku sampai berdoa ambik lah dia cepat, dia HakMU. sampai aku doakan adikku sayang, jemput la Pak An. Masa nie, semua anak2 dia ada. Pak An... depa balik... syar tahu Pak An banyak makan hati dgn depa, kalo syar ada salah dgn Pak An, syar mintak ampun. Mungkin depa tak paham, bkn harta benda yang Pak An nak tapi rasa diperlukan, rasa dihargai.. Dia penah kata, kalo takdak hari raya maka tak balik la.. kalo takdak raya haji maka... takdak cuti skolah.. sampai... bila rumah naik air pun takdak sapa yang balik jenguk pun.. lepas semua keluh kesah baru balik..

Bukan lah tak paham tapi mungkin masa tue tggl ayah,pakchaq dgn iman saja yg larat nak angkat barang letak tempat tinggi.Secara teknikalnya hanya iman saja memandangkan ayah & pakchaq sakit jantung. Paksu lak sangkut kat Changlun tak boleh balik.. sama jugak dgn nadiah&ajoi.Aku lak dah abis cuti. nak bt mcmmana baru 3 tahun keja cuti skit ja.Kekadang bt alasan utk sedapkan hati sendiri kata masing2 duduk jauh susah nak balik. satu hari dgr siaran HotFM bila sorng pendengar ckp dia balik alor staq rumah mak dia angkat barang kat tmn PKNK pasal mak dia takdak pi Mekah.. Semua alasan yg aku bagi terus punah & tak masuk akal.Knape org lain boleh, knape kita tak boleh?????

Dia kata tak payah.. ada ina sempat snap gambar tok dok menung.. tak sanggup nak citer...tapi tok lain.. kat depan kami betapa dia dok cakap sedih la dan lain2. tapi bila berdepan dengan anak2 apa yang diucap slalu bertukar. penah dia ngadu takut salah cakap, takut nanti tak balik pulak..

Aku bersyukur, Pak An sakit tak lama. Mungkinkah dia dgr di saat dia koma.. kalo la petang ahad tue aku call dia try handset baru yang makndak beli utk dia. rindu nak dgr suara dia.. sebenarnya aku rindu saat Pak An dok cakap dengan Dikyah.. Seakan Dikyah boleh balas cakap dia.

Pak An memang tak banyak cakap tapi bila dia dgn Dikyah lain.. bercerita ja... Tak penah pun depa tengok. Mungkin depa dua org berjanji.. kita tak tahu.. hanya Allah saja yang Maha Mengetahui.Pkl 12 lebih Pak An Pulang Kepangkuan yang Hak.. lebih kurang seminggu lepas Dikyah pergi..aku redha. Pernah aku sampai mimpi depa berpegangan tangan senyum ja.. Semoga roh mereka insan yang aku sayang di cucuri rahmat. Ya Allah, bukalah pintu hati anak-anaknya. Hindarilah kami nie dari lupa mengejar harta akhirat sebagaimana yang ditanam oleh Pak An dalam jiwa kami dalam mengejar harta dunia.